Poetry SMS Messages

கள்ளமே இல்லையென காந்தவிளி கதைகூற,

உள்ளமோ மெழுகுபோல உருகியிங்கு வடியுதடி,

உள்ளங் கைப்புண்ணே உறுத்தும் என் நினைவே,

அள்ளக் குறையா அன்பை நீ கொடு!.

செதுக்கிய அழகில் பல்லவன் சிலையானாள்,

சிரிக்கும் அழகினில் தேன்சுவை மலரானாள்,

பார்க்கும் பார்வையில் பாவலன் தமிழானாள்,

அன்பில் பொழியும் மார்கழிப் பனியானாள்.

என் கவலையின் போது,

உன் கண்கள் சொன்னது,

காதலா? ஆறுதலா?

தெரியவில்லை!

நீ காதல் ஆவாயோ - இல்லை,

கடந்து போவாயோ தெரியவில்லை,

ஆனால், நீ என்னை பார்க்கும்

அந்த ஒற்றைப் பார்வை போதும் எனக்கு!

உன் கண்மொழி, வாய்மொழியாகி

காதல் மொழி சொன்னாலும்,

உன் ஒற்றைப் பார்வையும்,

நீ உதிர்க்கும் புன்னகையும், போதும் எனக்கு!

ஆயுளுக்கும் போதும் எனக்கு!.

இருள் பந்து ஈர் இமைகளில் நின்று உருள,

கயல் மீன்கள் களிப்புடனே அங்கு உலவ,

காந்தம் விழுங்கிய உன் பார்வை விழிகளால்,

என்னுடலில் சர்க்கரைப் பாணம் வீசினாய்,

எழ முடியாமல் தவிக்குதடி இப்பொழுது,

உன் விழிக்குளத்தில் வீழ்ந்த என்னிதயம்!!.

நீ பார்த்தால் கவரும் வான் மதி,

பழகினால் இனிக்கும் தேன் கனி,

என்னில் கலந்து வளர்பவளே,

நெஞ்சில் கிடந்து ஒளிர்பவளே,

என் இருளிலும் ஒளியிலும்,

இணக்கமாய் படர்பவளே,

என் வாழ்வில் வசந்தம் நீயடி,

நீ இன்றேல் எனக்கு யாவும் நிஷப்தம் தானடி.

காயாத விளை நிலமே - பவளமே,

உடல் தேயா நிலவே, நீ ஆயா மாங்கனி,

இன்னும் மேயாப் பசுங்கொடி..!

பூங்கனவே - என்மீது சாயாமல் இன்னுமேன் சுணக்கமடி,

என் மனது ஓயாமல், உன்னாலே உருகுதடி,

எதையுமே ஆயாமல் வந்திடு நீ, வாழ்ந்திடலாம் வளமாக..!

காரிருளாய் இருண்டுபோன என் நெஞ்சில்,

முழு நிலவாய் இருளோட்டி வந்து புகுந்தாள்,

குளிர்தந்து, ஓடும் நிலவாய் இல்லாமல்,

நின்ற நிலவாய் நித்தம் ஒளி தந்து என் நெஞ்சில்,

நல்லவளாய், இனியவளாய் நேசமொடு பாசமும்,

சேர்த்து காதலியாய் என்னவளாய் துணைவியும் ஆனாள் அவள்!.

உனைக் காணாவிடில் கிலி!!

கண்டால் கொள்ளுதே நெஞ்சம் களி,

பெண் பூ நிலமே என் நீணிலமே!

எங்கு தான் சென்றாயோ நீ?

நோக்கி நிற்குதே என் கரும் விழி,

உன் நீலவிழி வரும் வழி..!

மவுன இரவுகள்:-

காதலர்களுக்கு இனிமை,

கவிஞர்களுக்கு கற்பனை,

ஏழைகளுக்கு கண்களில் ஏக்கம்,

உழைப்பாளிக்கு சுகமான நித்திரை.

தவிக்கும் பேனா,

தடுமாறும் என் கவிதை,

வார்த்தையில் அடங்காமல்,

வரிகளில் சிக்காமல்,

திமிறி நிற்கும் உன் அழகு!.

வீழ்ந்து விட்டோம் நாங்கள் ஆனால்

வீழ்ந்தே விடப்போவதில்லை!

பதுங்கி விட்டோம் நாங்கள் ஆனால்

தூங்கி விடப்போவதில்லை!

பொறுத்திருப்போம் நாங்கள் ஆனால் 

உணர்வறுத்து வாழமாட்டோம்!

சீற்றம் கொண்ட வேங்கைகள் நாங்கள்

சீறும் காலம் வரும் வரை காத்திருப்போம்!!.

புன்னகை போதுமே, உன் சம்மதம் சொல்ல!

என் உயிர் போதுமே, அதனை அறிய!

ஆனால் உன் மௌனம் ஆகிய கடலிலே,

பாதை அறியா நானோ தத்தலிக்கிறேன்..!

பேரழகு:-

அவளின் பருவம் தழைத்த உருவம்,

என் கர்வம் உடைத்து போனது.

அவளின் புருவமெனும் இரு கோடுகளை,

என் கால்கள் தாண்ட மறுத்தது.

அவள் திரும்பும் திசையிலே,

என் துருவம் தொடங்கியது.

அவளின் கடல் போன்ற பேரழகில்,

உடல் கொண்ட என் உயிரோ,

அருவமாகி அவள் பின்னே போனது.!!

அழகோ அழகு:-

கண்ணசைவில் கயல் மீன்கள் நீந்தி விளையாடும்,

புன்னகையில் ரோஜா மலர்கள் மலர்ந்து விரியும்,

வண்ணமுகக் கருங்கூந்தல் காற்றாலே கலையும்,

வெண்ணிலாவை கரு மேகம் மூடி மறைக்கும்,

சின்ன அசைவில் சிற்றிடை தட்டுத் தடுமாறும்,

கன்னக் குழியில் கால்தடுக்கி என்னிதயம் வீழும்.

உன் இமைகளின் சிமிட்டலில்

இறக்கை கட்டி பறந்தேன், 

யாருமறியா ஒரு வெட்கப்புன்னகை கண்டேன்,

பலர் சூழ நடந்த, நம் முதல் சந்திப்பில்.

என்னவென்று நான் சொல்ல,

உன்னை பற்றி...!

என் எண்ணம் எல்லாம் நீயே..!

திங்கள் திடம் தந்தாய்,

செவ்வாய் செழுமை தந்தாய்,

புதன் புன்னகை தந்தாய்,

வியாழன் விடியல் அளித்தாய்,

வெள்ளி வெற்றி தந்தாய்,

சனி சகலமும் தந்தாய்,

ஞாயிறு ஞாபகம் ஆனாய்.

கிழமைகள் உன்னை தேட,

கிடைத்த பொக்கிஷமே..!

இதழ்களில் அவள் செம்மை தீட்டினாள்  ரோஜா பூவினால்,

இளம் குயிலின் புது ராகம் மீட்டினாள் அவள் நாவினால்,

எழில் மயிலின் ஆடையை காவினாள் உடல் எங்கும்,

காந்த விழிகளால் எனக்கு கூறினாள் கதைகள் பல,

தாவினாள் நெஞ்சிலே, அவள் தூவினாள் காதல் விதை..!

வட்ட வட்ட  உந்தன் வண்ண விழிக்கண்டு,

என் மனம் கொள்ளைப்போக,

மீண்டும் உன் விழிப்பார்வைக்கு என் மனம் ஏங்க,

ஒன்றும் அறியாததுபோல் பெண்ணே, 

நீ உன் கண்களை மூடிக்கொண்டிருக்கிறாய்,

ஏன் இப்படி என்னை வதைக்கிறாய், அழகான ராட்சசியோ நீ!.

கவிதையும் காதலும்:-

கண்ணும் கண்ணும் பேசிக்கொள்வது காதல்,

கண்ணில் கண் எழுதிக்கொள்வது கவிதை.

இதயமும் இதயமும் உரசிக்கொள்வது கவிதை,

இதயமும் இதயமும் ஒட்டிக்கொள்வது காதல்.

மனசும் கொலுசும் உரசிக்கொள்வது கவிதை,

இதழும் இதழும் ஒட்டிக்கொள்வது காதல்.

குழலில் யாழ் மீட்டுவது கவிதை,

குழலில் விரல்கள் பதிந்துக்கொள்வது காதல்.

கவிதையை நேசிப்பது காதல்,

காதலை வாசிப்பது கவிதை.

எல்லாம் உன்னிடம் எல்லை மீறிக் கிடக்கிறது,

கைப் பிடிக்குள் அகப்படாமல் வழுகிச் செல்லும் விலாங்கு மீன் போல, 

வார்த்தை வரவைக்குள் கட்டி வைக்க முடியாமல், 

வரம்பு மீறிச் செல்கிறது உன் அழகு...!

என் கவிதை வயல் வரண்டு சிதிலமாகிக் கிடக்குதடி உன்னாலே.